upokarzać

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /u.pɔˈka.ʐat͡ɕ/

Verb

upokarzać impf (perfective upokorzyć)

  1. to humiliate

Conjugation
Conjugation of upokarzać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive upokarzać
present tense 1st upokarzam upokarzamy
2nd upokarzasz upokarzacie
3rd upokarza upokarzają
past tense 1st upokarzałem upokarzałam upokarzaliśmy upokarzałyśmy
2nd upokarzałeś upokarzałaś upokarzaliście upokarzałyście
3rd upokarzał upokarzała upokarzało upokarzali upokarzały
future tense 1st będę upokarzał1 będę upokarzała1 będziemy upokarzali1 będziemy upokarzały1
2nd będziesz upokarzał1 będziesz upokarzała1 będziecie upokarzali1 będziecie upokarzały1
3rd będzie upokarzał1 będzie upokarzała1 będzie upokarzało1 będą upokarzali1 będą upokarzały1
conditional 1st upokarzałbym upokarzałabym upokarzalibyśmy upokarzałybyśmy
2nd upokarzałbyś upokarzałabyś upokarzalibyście upokarzałybyście
3rd upokarzałby upokarzałaby upokarzałoby upokarzaliby upokarzałyby
imperative 1st — upokarzajmy
2nd upokarzaj upokarzajcie
3rd niech upokarza niech upokarzają
active adjectival participle upokarzający upokarzająca upokarzające upokarzający upokarzające
passive adjectival participle upokarzany upokarzana upokarzane upokarzani upokarzane
contemporary adverbial participle upokarzając
impersonal past upokarzano
verbal noun upokarzanie
1 or: będę upokarzać, będziesz upokarzać etc.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.