usurpatio

Latin

Etymology

ūsurpō (use; usurp) + -tiō.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /uː.surˈpaː.ti.oː/, [uː.sʊrˈpaː.ti.oː]

Noun

ūsurpātiō f (genitive ūsurpātiōnis); third declension

  1. usage
  2. usurpation

Inflection

Third declension.

Case Singular Plural
Nominative ūsurpātiō ūsurpātiōnēs
Genitive ūsurpātiōnis ūsurpātiōnum
Dative ūsurpātiōnī ūsurpātiōnibus
Accusative ūsurpātiōnem ūsurpātiōnēs
Ablative ūsurpātiōne ūsurpātiōnibus
Vocative ūsurpātiō ūsurpātiōnēs

Descendants

References

  • usurpatio in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • usurpatio in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • usurpatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • usurpatio in William Smith et al., editor (1890) A Dictionary of Greek and Roman Antiquities, London: William Wayte. G. E. Marindin
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.