uydu

Turkish

Etymology

From uymak.

Pronunciation
  • IPA(key): [ujdu]
  • Hyphenation: uy‧du

Noun

uydu (definite accusative uyduyu, plural uydular)

  1. (astronomy) moon
  2. (space science) satellite

Declension
Inflection
Nominative uydu
Definite accusative uyduyu
Singular Plural
Nominative uydu uydular
Definite accusative uyduyu uyduları
Dative uyduya uydulara
Locative uyduda uydularda
Ablative uydudan uydulardan
Genitive uydunun uyduların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular uydum uydularım
2nd singular uydun uyduların
3rd singular uydusu uyduları
1st plural uydumuz uydularımız
2nd plural uydunuz uydularınız
3rd plural uyduları uyduları
Predicative forms
Singular Plural
1st singular uyduyum uydularım
2nd singular uydusun uydularsın
3rd singular uydu
uydudur		 uydular
uydulardır
1st plural uyduyuz uydularız
2nd plural uydusunuz uydularsınız
3rd plural uydular uydulardır

Verb

uydu

  1. first-person negative past definite of uymamak
  2. first-person past definite of uymak

Antonyms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.