verkering
Dutch
FWOTD – 27 February 2014
Pronunciation
- IPA(key): /vərˈkeː.rɪŋ/
Audio (file) - Hyphenation: ver‧ke‧ring
Noun
verkering f (plural verkeringen, diminutive verkerinkje n)
- (Netherlands) The state of having a relationship, of going out together.
- 2008, Bram Bakker, “Dikke billen, nou en?”, in: De dwarse psychiater, Uitgeverij Maarten Muntinga, Amsterdam, ISBN 978 90 417 07468, p. 168
- Het doet me denken aan iets wat mijn zoon vertelde. Die is dertien en heeft voor het eerst verkering.
- It reminds me of something my son told me. He is thirteen and goes with a girl for the first time.
- Het doet me denken aan iets wat mijn zoon vertelde. Die is dertien en heeft voor het eerst verkering.
- 2008, Bram Bakker, “Dikke billen, nou en?”, in: De dwarse psychiater, Uitgeverij Maarten Muntinga, Amsterdam, ISBN 978 90 417 07468, p. 168
Usage notes
Synonyms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.