viður

See also: víður

Faroese

Etymology

From Old Norse viðr, from Proto-Germanic *widuz.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈviːjʊɹ/
Rhymes: -iːjʊɹ

Noun

viður m (genitive singular viðar, uncountable)

wood, timber

Declension

m12s	Singular
	Indefinite	Definite
Nominative	viður	viðurin
Accusative	við	viðin
Dative	viði	viðinum
Genitive	viðar	viðarins

Derived terms

Viðoy - the "Wood Island"
rekaviður
brenniviður
eikiviður
viðarlund

See also

Icelandic

Etymology

From Old Norse viðr, from Proto-Germanic *widuz.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈvɪːðʏr/
Rhymes: -ɪːðʏr

Noun

viður m (genitive singular viðar, nominative plural viðir)

trees or brambles collectively
forest, wood
wood, timber, lumber

Declension

declension of viður

	indefinite	definite	indefinite	definite
m-s3	singular		plural
nominative	viður	viðurinn	viðir	viðirnir
accusative	við	viðinn	viði	viðina
dative	viði / við	viðinum / viðnum	viðum	viðunum
genitive	viðar	viðarins	viða	viðanna

Derived terms

ganga til viðar
keisaraviður
rekaviður

References

Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, 1st edition, 2nd printing (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.