virta

See also: Virta

Esperanto

Etymology

From virto + -a.

Pronunciation

  • (file)
  • IPA(key): /ˈvirta/
  • Hyphenation: vir‧ta
  • Rhymes: -irta

Adjective

virta (accusative singular virtan, plural virtaj, accusative plural virtajn)

  1. virtuous

Finnish

(index vi)

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈʋirtɑ/, [ˈʋirt̪ɑ]
  • Hyphenation: vir‧ta

Etymology

From Proto-Finnic *virta, from Proto-Slavic *vьrtъ.

Noun

virta

  1. flow, stream
  2. river
  3. current (physics, electronics)
  4. electricity
  5. zip, energy, vigor, vim (personal energy)

Declension

Inflection of virta (Kotus type 9/kala, rt-rr gradation)
nominative virta virrat
genitive virran virtojen
partitive virtaa virtoja
illative virtaan virtoihin
singular plural
nominative virta virrat
accusative nom. virta virrat
gen. virran
genitive virran virtojen
virtainrare
partitive virtaa virtoja
inessive virrassa virroissa
elative virrasta virroista
illative virtaan virtoihin
adessive virralla virroilla
ablative virralta virroilta
allative virralle virroille
essive virtana virtoina
translative virraksi virroiksi
instructive virroin
abessive virratta virroitta
comitative virtoineen

Synonyms

Derived terms

Compounds

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.