vitiaturus

Latin

Etymology

Future active participle of vitiō.

Participle

vitiātūrus m (feminine vitiātūra, neuter vitiātūrum); first/second declension

  1. about to damage

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative vitiātūrus vitiātūra vitiātūrum vitiātūrī vitiātūrae vitiātūra
Genitive vitiātūrī vitiātūrae vitiātūrī vitiātūrōrum vitiātūrārum vitiātūrōrum
Dative vitiātūrō vitiātūrae vitiātūrō vitiātūrīs vitiātūrīs vitiātūrīs
Accusative vitiātūrum vitiātūram vitiātūrum vitiātūrōs vitiātūrās vitiātūra
Ablative vitiātūrō vitiātūrā vitiātūrō vitiātūrīs vitiātūrīs vitiātūrīs
Vocative vitiātūre vitiātūra vitiātūrum vitiātūrī vitiātūrae vitiātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.