wjebać

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvʲjɛ.bat͡ɕ/

Verb

wjebać pf

  1. (vulgar) to throw in
  2. (vulgar) to push in, to hit in
  3. (vulgar) to beat someone
  4. (vulgar) to put someone in a difficult situation
  5. (vulgar) to eat

Conjugation
Conjugation of wjebać pf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or n or f
infinitive wjebać
future tense 1st wjebię wjebiemy
2nd wjebiesz wjebiecie
3rd wjebie wjebią
past tense 1st wjebałem wjebałam wjebaliśmy wjebałyśmy
2nd wjebałeś wjebałaś wjebaliście wjebałyście
3rd wjebał wjebała wjebało wjebali wjebały
conditional 1st wjebałbym wjebałabym wjebalibyśmy wjebałybyśmy
2nd wjebałbyś wjebałabyś wjebalibyście wjebałybyście
3rd wjebałby wjebałaby wjebałoby wjebaliby wjebałyby
imperative 1st niech wjebię wjebmy
2nd wjeb wjebcie
3rd niech wjebie niech wjebią
passive adjectival participle wjebany wjebana wjebane wjebani wjebane
anterior adverbial participle wjebawszy
impersonal past wjebano
verbal noun wjebanie

Derived terms
  • wjebać się
  • wjebany
  • nawjebywać
  • powjebywać

Further reading
  • wjebać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.