wonieć
Polish
Etymology
From Proto-Slavic *vonjati.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvɔ.ɲɛt͡ɕ/
Conjugation
Conjugation of wonieć impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim or m inan or f or n | |
| infinitive | wonieć | |||||
| present tense | 1st | wonieję | woniejemy | |||
| 2nd | woniejesz | woniejecie | ||||
| 3rd | wonieje | wonieją | ||||
| past tense | 1st | woniałem | woniałam | wonieliśmy | woniałyśmy | |
| 2nd | woniałeś | woniałaś | wonieliście | woniałyście | ||
| 3rd | woniał | woniała | woniało | wonieli | woniały | |
| future tense | 1st | będę woniał1 | będę woniała1 | będziemy wonieli1 | będziemy woniały1 | |
| 2nd | będziesz woniał1 | będziesz woniała1 | będziecie wonieli1 | będziecie woniały1 | ||
| 3rd | będzie woniał1 | będzie woniała1 | będzie woniało1 | będą wonieli1 | będą woniały1 | |
| conditional | 1st | woniałbym | woniałabym | wonielibyśmy | woniałybyśmy | |
| 2nd | woniałbyś | woniałabyś | wonielibyście | woniałybyście | ||
| 3rd | woniałby | woniałaby | woniałoby | wonieliby | woniałyby | |
| imperative | 1st | — | woniejmy | |||
| 2nd | woniej | woniejcie | ||||
| 3rd | niech wonieje | niech wonieją | ||||
| active adjectival participle | woniejący | woniejąca | woniejące | woniejący | woniejące | |
| contemporary adverbial participle | woniejąc | |||||
| impersonal past | woniono | |||||
| verbal noun | wonienie | |||||
| 1 or: będę wonieć, będziesz wonieć etc. | ||||||
Synonyms
- pachnąć, pachnieć
Further reading
- wonieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.