wyciągać

Polish

Etymology

wy- +‎ ciągać

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈt͡ɕɔŋ.ɡat͡ɕ/
  • Audio(file)

Verb

wyciągać impf (perfective wyciągnąć)

  1. (transitive) to pull out, take out
    Synonym: wyjmować
  2. (transitive) to stretch out, outstretch
    Synonym: rozkładać

Conjugation
Conjugation of wyciągać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive wyciągać
present tense 1st wyciągam wyciągamy
2nd wyciągasz wyciągacie
3rd wyciąga wyciągają
past tense 1st wyciągałem wyciągałam wyciągaliśmy wyciągałyśmy
2nd wyciągałeś wyciągałaś wyciągaliście wyciągałyście
3rd wyciągał wyciągała wyciągało wyciągali wyciągały
future tense 1st będę wyciągał1 będę wyciągała1 będziemy wyciągali1 będziemy wyciągały1
2nd będziesz wyciągał1 będziesz wyciągała1 będziecie wyciągali1 będziecie wyciągały1
3rd będzie wyciągał1 będzie wyciągała1 będzie wyciągało1 będą wyciągali1 będą wyciągały1
conditional 1st wyciągałbym wyciągałabym wyciągalibyśmy wyciągałybyśmy
2nd wyciągałbyś wyciągałabyś wyciągalibyście wyciągałybyście
3rd wyciągałby wyciągałaby wyciągałoby wyciągaliby wyciągałyby
imperative 1st — wyciągajmy
2nd wyciągaj wyciągajcie
3rd niech wyciąga niech wyciągają
active adjectival participle wyciągający wyciągająca wyciągające wyciągający wyciągające
passive adjectival participle wyciągany wyciągana wyciągane wyciągani wyciągane
contemporary adverbial participle wyciągając
impersonal past wyciągano
verbal noun wyciąganie
1 or: będę wyciągać, będziesz wyciągać etc.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.