wymiotować

Polish

Etymology

Contamination of now chiefly dialectal and otherwise obsolete womitować (“to vomit”), from Latin vomitō and wymiotać (“to throw out”).

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨ.mʲɔˈtɔ.vat͡ɕ/

Verb

wymiotować impf (perfective zwymiotować)

  1. (intransitive) to vomit

Conjugation
Conjugation of wymiotować impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive wymiotować
present tense 1st wymiotuję wymiotujemy
2nd wymiotujesz wymiotujecie
3rd wymiotuje wymiotują
past tense 1st wymiotowałem wymiotowałam wymiotowaliśmy wymiotowałyśmy
2nd wymiotowałeś wymiotowałaś wymiotowaliście wymiotowałyście
3rd wymiotował wymiotowała wymiotowało wymiotowali wymiotowały
future tense 1st będę wymiotował1 będę wymiotowała1 będziemy wymiotowali1 będziemy wymiotowały1
2nd będziesz wymiotował1 będziesz wymiotowała1 będziecie wymiotowali1 będziecie wymiotowały1
3rd będzie wymiotował1 będzie wymiotowała1 będzie wymiotowało1 będą wymiotowali1 będą wymiotowały1
conditional 1st wymiotowałbym wymiotowałabym wymiotowalibyśmy wymiotowałybyśmy
2nd wymiotowałbyś wymiotowałabyś wymiotowalibyście wymiotowałybyście
3rd wymiotowałby wymiotowałaby wymiotowałoby wymiotowaliby wymiotowałyby
imperative 1st — wymiotujmy
2nd wymiotuj wymiotujcie
3rd niech wymiotuje niech wymiotują
active adjectival participle wymiotujący wymiotująca wymiotujące wymiotujący wymiotujące
contemporary adverbial participle wymiotując
impersonal past wymiotowano
verbal noun wymiotowanie
1 or: będę wymiotować, będziesz wymiotować etc.

Synonyms
  • zwracać pokarm

Further reading
  • wymiotować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.