wypędzać

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈpɛn.d͡zat͡ɕ/

Verb

wypędzać impf (perfective wypędzić)

  1. to banish

Conjugation
Conjugation of wypędzać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive wypędzać
present tense 1st wypędzam wypędzamy
2nd wypędzasz wypędzacie
3rd wypędza wypędzają
past tense 1st wypędzałem wypędzałam wypędzaliśmy wypędzałyśmy
2nd wypędzałeś wypędzałaś wypędzaliście wypędzałyście
3rd wypędzał wypędzała wypędzało wypędzali wypędzały
future tense 1st będę wypędzał1 będę wypędzała1 będziemy wypędzali1 będziemy wypędzały1
2nd będziesz wypędzał1 będziesz wypędzała1 będziecie wypędzali1 będziecie wypędzały1
3rd będzie wypędzał1 będzie wypędzała1 będzie wypędzało1 będą wypędzali1 będą wypędzały1
conditional 1st wypędzałbym wypędzałabym wypędzalibyśmy wypędzałybyśmy
2nd wypędzałbyś wypędzałabyś wypędzalibyście wypędzałybyście
3rd wypędzałby wypędzałaby wypędzałoby wypędzaliby wypędzałyby
imperative 1st — wypędzajmy
2nd wypędzaj wypędzajcie
3rd niech wypędza niech wypędzają
active adjectival participle wypędzający wypędzająca wypędzające wypędzający wypędzające
passive adjectival participle wypędzany wypędzana wypędzane wypędzani wypędzane
contemporary adverbial participle wypędzając
impersonal past wypędzano
verbal noun wypędzanie
1 or: będę wypędzać, będziesz wypędzać etc.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.