wypierdolić

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨ.pʲɛrˈdɔ.lʲit͡ɕ/

Verb

wypierdolić pf (imperfective wypierdalać)

  1. (transitive, vulgar) to fuck; to have sex [+accusative = with someone]
  2. (transitive, vulgar) to throw away
  3. (intransitive, vulgar) to get out

Conjugation
Conjugation of wypierdolić pf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or n or f
infinitive wypierdolić
future tense 1st wypierdolę wypierdolimy
2nd wypierdolisz wypierdolicie
3rd wypierdoli wypierdolą
past tense 1st wypierdoliłem wypierdoliłam wypierdoliliśmy wypierdoliłyśmy
2nd wypierdoliłeś wypierdoliłaś wypierdoliliście wypierdoliłyście
3rd wypierdolił wypierdoliła wypierdoliło wypierdolili wypierdoliły
conditional 1st wypierdoliłbym wypierdoliłabym wypierdolilibyśmy wypierdoliłybyśmy
2nd wypierdoliłbyś wypierdoliłabyś wypierdolilibyście wypierdoliłybyście
3rd wypierdoliłby wypierdoliłaby wypierdoliłoby wypierdoliliby wypierdoliłyby
imperative 1st niech wypierdolę wypierdolmy
2nd wypierdol wypierdolcie
3rd niech wypierdoli niech wypierdolą
passive adjectival participle wypierdolony wypierdolona wypierdolone wypierdoleni wypierdolone
anterior adverbial participle wypierdoliwszy
impersonal past wypierdolono
verbal noun wypierdolenie

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.