yıl

See also: yil

Crimean Tatar

Etymology

From Proto-Turkic *yïl (“year”).

Noun

yıl

  1. year, age

Declension
Declension of yıl
nominative yıl
genitive yılnıñ
dative yılğa
accusative yılnı
locative yılda
ablative yıldan

References
  • Mirjejev, V. A.; Usejinov, S. M. (2002) Ukrajinsʹko-krymsʹkotatarsʹkyj slovnyk [Ukrainian – Crimean Tatar Dictionary]‎, Simferopol: Dolya, →ISBN

Tatar

Noun

yıl

  1. year

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish ییل‎ (yïl, “year”), from Proto-Turkic *yïl (“year”). Cognate with Old Turkic 𐰘𐰃𐰞‎ (yïl, “year”), Karakhanid يِلْ‎ (yïl, “year”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈjɯɫ/
  • Audio(file)

Noun

yıl (definite accusative yılı, plural yıllar)

  1. year

Declension
Inflection
Nominative yıl
Definite accusative yılı
Singular Plural
Nominative yıl yıllar
Definite accusative yılı yılları
Dative yıla yıllara
Locative yılda yıllarda
Ablative yıldan yıllardan
Genitive yılın yılların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular yılım yıllarım
2nd singular yılın yılların
3rd singular yılı yılları
1st plural yılımız yıllarımız
2nd plural yılınız yıllarınız
3rd plural yılları yılları

Synonyms

Derived terms
  • yıllı
  • yıllık
  • yılsız
  • yıllanmak
  • yıllaşmak
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.