zaakceptować

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /za.ak.t͡sɛpˈtɔ.vat͡ɕ/

Verb

zaakceptować pf (imperfective akceptować)

  1. (transitive) to accept (regard as proper, usual, true, or to believe in)
  2. (transitive) to accept (agree to)

Conjugation
Conjugation of zaakceptować pf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or n or f
infinitive zaakceptować
future tense 1st zaakceptuję zaakceptujemy
2nd zaakceptujesz zaakceptujecie
3rd zaakceptuje zaakceptują
past tense 1st zaakceptowałem zaakceptowałam zaakceptowaliśmy zaakceptowałyśmy
2nd zaakceptowałeś zaakceptowałaś zaakceptowaliście zaakceptowałyście
3rd zaakceptował zaakceptowała zaakceptowało zaakceptowali zaakceptowały
conditional 1st zaakceptowałbym zaakceptowałabym zaakceptowalibyśmy zaakceptowałybyśmy
2nd zaakceptowałbyś zaakceptowałabyś zaakceptowalibyście zaakceptowałybyście
3rd zaakceptowałby zaakceptowałaby zaakceptowałoby zaakceptowaliby zaakceptowałyby
imperative 1st niech zaakceptuję zaakceptujmy
2nd zaakceptuj zaakceptujcie
3rd niech zaakceptuje niech zaakceptują
passive adjectival participle zaakceptowany zaakceptowana zaakceptowane zaakceptowani zaakceptowane
anterior adverbial participle zaakceptowawszy
impersonal past zaakceptowano
verbal noun zaakceptowanie

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.