ziębić
Polish
Etymology
From Proto-Slavic *zębiti, from *zębti.
Pronunciation
IPA(key): /ˈʑɛm.bʲit͡ɕ/
Conjugation
Conjugation of ziębić impf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | m | f | n | m pers | m anim or m inan or f or n | |
infinitive | ziębić | |||||
present tense | 1st | ziębię | ziębimy | |||
2nd | ziębisz | ziębicie | ||||
3rd | ziębi | ziębią | ||||
past tense | 1st | ziębiłem | ziębiłam | ziębiliśmy | ziębiłyśmy | |
2nd | ziębiłeś | ziębiłaś | ziębiliście | ziębiłyście | ||
3rd | ziębił | ziębiła | ziębiło | ziębili | ziębiły | |
future tense | 1st | będę ziębił1 | będę ziębiła1 | będziemy ziębili1 | będziemy ziębiły1 | |
2nd | będziesz ziębił1 | będziesz ziębiła1 | będziecie ziębili1 | będziecie ziębiły1 | ||
3rd | będzie ziębił1 | będzie ziębiła1 | będzie ziębiło1 | będą ziębili1 | będą ziębiły1 | |
conditional | 1st | ziębiłbym | ziębiłabym | ziębilibyśmy | ziębiłybyśmy | |
2nd | ziębiłbyś | ziębiłabyś | ziębilibyście | ziębiłybyście | ||
3rd | ziębiłby | ziębiłaby | ziębiłoby | ziębiliby | ziębiłyby | |
imperative | 1st | — | ziębmy | |||
2nd | zięb | ziębcie | ||||
3rd | niech ziębi | niech ziębią | ||||
active adjectival participle | ziębiący | ziębiąca | ziębiące | ziębiący | ziębiące | |
passive adjectival participle | ziębiony | ziębiona | ziębione | ziębieni | ziębione | |
contemporary adverbial participle | ziębiąc | |||||
impersonal past | ziębiono | |||||
verbal noun | ziębienie | |||||
1 or: będę ziębić, będziesz ziębić etc. |
Synonyms
- mrozić, oziębiać
Further reading
- ziębić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.