βασιλεία
: βασίλεια
Grec ancien
Étymologie
- De βασιλεύς, basileús (« roi »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ἡ | βασιλεία | αἱ | βασιλείαι | τὼ | βασιλεία |
| Vocatif | βασιλεία | βασιλείαι | βασιλεία | |||
| Accusatif | τὴν | βασιλείαν | τὰς | βασιλείας | τὼ | βασιλεία |
| Génitif | τῆς | βασιλείας | τῶν | βασιλειῶν | τοῖν | βασιλείαιν |
| Datif | τῇ | βασιλείᾳ | ταῖς | βασιλείαις | τοῖν | βασιλείαιν |
βασιλεία, basileía \ba.si.ˈleː.aː\
Variantes
- βασιληΐη (Ionien)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.