κουρίδιος

Grec ancien

De κοῦρος, kouros (« garçon »), κούρη, kourê (« fille »).

Cas	Singulier			Pluriel			Duel
Cas	Masculin	Féminin	Neutre	Masculin	Féminin	Neutre	Masculin	Féminin	Neutre
Nominatif	κουρίδιος	κουρίδιη	κουρίδιον	κουρίδιοι	κουρίδιαι	κουρίδια	κουρίδιω	κουρίδια	κουρίδιω
Vocatif	κουρίδιε	κουρίδιη	κουρίδιον	κουρίδιοι	κουρίδιαι	κουρίδια	κουρίδιω	κουρίδια	κουρίδιω
Accusatif	κουρίδιον	κουρίδιην	κουρίδιον	κουρίδιους	κουρίδιας	κουρίδια	κουρίδιω	κουρίδια	κουρίδιω
Génitif	κουρίδιου	κουρίδιης	κουρίδιου	κουρίδιων	κουρίδιων	κουρίδιων	κουρίδιοιν	κουρίδιαιν	κουρίδιοιν
Datif	κουρίδιῳ	κουρίδιῃ	κουρίδιῳ	κουρίδιοις	κουρίδιαις	κουρίδιοις	κουρίδιοιν	κουρίδιαιν	κουρίδιοιν

κουρίδιος, kouridios \Prononciation ?\

Marié, se dit du mari ou de la femme.
- κουρίδιος πόσις, homme marié ; κουριδίη ἄλοχος, femme mariée.
De mariage, nuptial.
- λέχος κουρίδιον, couche nuptiale.

« κουρίδιος », dans Henry George Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, 1889 → consulter cet ouvrage

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.