λάλος

Grec ancien

Étymologie
Mot dérivé de λάλη, lálê (« bavardage ») avec le suffixe -ος, -os.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel Duel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif λάλος λάλος λάλον λάλοι λάλοι λάλα λάλω λάλω λάλω
Vocatif λάλε λάλε λάλον λάλοι λάλοι λάλα λάλω λάλω λάλω
Accusatif λάλον λάλον λάλον λάλους λάλους λάλα λάλω λάλω λάλω
Génitif λάλου λάλου λάλου λάλων λάλων λάλων λάλοιν λάλοιν λάλοιν
Datif λάλῳ λάλῳ λάλῳ λάλοις λάλοις λάλοις λάλοιν λάλοιν λάλοιν

λάλος, lálos

  1. (Intransitif) Babillard, bavard.
  2. (Transitif) Qui fait parler, qui rend disert.

Références
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.