λιτανός
Grec ancien
Étymologie
- Mot dérivé de λιτή, litê (« prière ») avec le suffixe -ανός, -anós.
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | Duel | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | λιτανός | λιτανή | λιτανόν | λιτανοί | λιταναί | λιτανά | λιτανώ | λιτανά | λιτανώ |
Vocatif | λιτανέ | λιτανή | λιτανόν | λιτανοί | λιταναί | λιτανά | λιτανώ | λιτανά | λιτανώ |
Accusatif | λιτανόν | λιτανήν | λιτανόν | λιτανούς | λιτανάς | λιτανά | λιτανώ | λιτανά | λιτανώ |
Génitif | λιτανοῦ | λιτανῆς | λιτανοῦ | λιτανῶν | λιτανῶν | λιτανῶν | λιτανοῖν | λιταναῖν | λιτανοῖν |
Datif | λιτανῷ | λιτανῇ | λιτανῷ | λιτανοῖς | λιταναῖς | λιτανοῖς | λιτανοῖν | λιταναῖν | λιτανοῖν |
λιτανός, litanós \Prononciation ?\
- Priant, suppliant.
Dérivés
- λιτανά
- λιτανεύω (« prier, supplier »)
Références
- « λιτανός », dans Henry George Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, 1889 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.