οὖλος
Grec ancien
Étymologie
- (Adjectif 1) Variante de ὅλος, hólos (« entier »).
- (Adjectif 2) Apparenté à εἴλω, eílô (« tourner, enrouler »), adjectivation de l’indo-européen commun *vel-[1] (« poil, herbe, toison ») ; comparez avec le latin vellus, l’anglais wool, l’allemand Wolle.
- (Adjectif 3) Variante de ὀλοός, oloós (« destructif »).
- (Nom) Voir ἴουλος, íoulos, le latin vola.
Adjectif 1
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | οὖλος | οὖλη | οὖλον | οὖλοι | οὖλαι | οὖλα | οὖλω | οὖλα | οὖλω |
| Vocatif | οὖλε | οὖλη | οὖλον | οὖλοι | οὖλαι | οὖλα | οὖλω | οὖλα | οὖλω |
| Accusatif | οὖλον | οὖλην | οὖλον | οὖλους | οὖλας | οὖλα | οὖλω | οὖλα | οὖλω |
| Génitif | οὖλου | οὖλης | οὖλου | οὖλων | οὖλων | οὖλων | οὖλοιν | οὖλαιν | οὖλοιν |
| Datif | οὖλῳ | οὖλῃ | οὖλῳ | οὖλοις | οὖλαις | οὖλοις | οὖλοιν | οὖλαιν | οὖλοιν |
οὖλος, oúlos \Prononciation ?\
- Variante de ὅλος.
- οὖλον κεκλήγοντες
- cris incessants.
- οὖλον κεκλήγοντες
Adjectif 2
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | οὖλος | οὖλη | οὖλον | οὖλοι | οὖλαι | οὖλα | οὖλω | οὖλα | οὖλω |
| Vocatif | οὖλε | οὖλη | οὖλον | οὖλοι | οὖλαι | οὖλα | οὖλω | οὖλα | οὖλω |
| Accusatif | οὖλον | οὖλην | οὖλον | οὖλους | οὖλας | οὖλα | οὖλω | οὖλα | οὖλω |
| Génitif | οὖλου | οὖλης | οὖλου | οὖλων | οὖλων | οὖλων | οὖλοιν | οὖλαιν | οὖλοιν |
| Datif | οὖλῳ | οὖλῃ | οὖλῳ | οὖλοις | οὖλαις | οὖλοις | οὖλοιν | οὖλαιν | οὖλοιν |
οὖλος, oúlos \Prononciation ?\
- Laineux.
- χιτὼν οὔλων ἐρίων
- οὐλότατον τρίχωμα
- χιτὼν οὔλων ἐρίων
Adjectif 3
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | οὖλος | οὖλη | οὖλον | οὖλοι | οὖλαι | οὖλα | οὖλω | οὖλα | οὖλω |
| Vocatif | οὖλε | οὖλη | οὖλον | οὖλοι | οὖλαι | οὖλα | οὖλω | οὖλα | οὖλω |
| Accusatif | οὖλον | οὖλην | οὖλον | οὖλους | οὖλας | οὖλα | οὖλω | οὖλα | οὖλω |
| Génitif | οὖλου | οὖλης | οὖλου | οὖλων | οὖλων | οὖλων | οὖλοιν | οὖλαιν | οὖλοιν |
| Datif | οὖλῳ | οὖλῃ | οὖλῳ | οὖλοις | οὖλαις | οὖλοις | οὖλοιν | οὖλαιν | οὖλοιν |
οὖλος, oúlos \Prononciation ?\
Dérivés
- οὖλον, gencive
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901
- « οὖλος (1), οὖλος (2), οὖλος (3), οὖλος (4) » dans Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon
- Julius Pokorny, Indogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.