παροξύτονος

Grec ancien

Étymologie
De παρά, pará (« à côté ») et de ὀξύτονος, oxútonos (« son aigu sur la dernière syllabe »).

Adjectif

Cas Singulier Pluriel Duel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif παροξύτονός παροξύτονός παροξύτονόν παροξύτονοί παροξύτονοί παροξύτονά παροξύτονώ παροξύτονώ παροξύτονώ
Vocatif παροξύτονέ παροξύτονέ παροξύτονόν παροξύτονοί παροξύτονοί παροξύτονά παροξύτονώ παροξύτονώ παροξύτονώ
Accusatif παροξύτονόν παροξύτονόν παροξύτονόν παροξύτονούς παροξύτονούς παροξύτονά παροξύτονώ παροξύτονώ παροξύτονώ
Génitif παροξύτονοῦ παροξύτονοῦ παροξύτονοῦ παροξύτονῶν παροξύτονῶν παροξύτονῶν παροξύτονοῖν παροξύτονοῖν παροξύτονοῖν
Datif παροξύτονῷ παροξύτονῷ παροξύτονῷ παροξύτονοῖς παροξύτονοῖς παροξύτονοῖς παροξύτονοῖν παροξύτονοῖν παροξύτονοῖν

παροξύτονος, ος, ον, paroxútonos \Prononciation ?\

  1. (Grammaire) Paroxyton, marqué de l’accent aigu sur l’avant-dernière syllabe.

Références
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.