στρατηγός

Grec ancien

Étymologie
Dérivé de στρατός, stratós (« armée ») et ἄγω, ágô (« conduire »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel Duel
Nominatif ὁ στρατηγός οἱ στρατηγοί τὼ στρατηγώ
Vocatif στρατηγέ στρατηγοί στρατηγώ
Accusatif τὸν στρατηγόν τοὺς στρατηγούς τὼ στρατηγώ
Génitif τοῦ στρατηγοῦ τῶν στρατηγῶν τοῖν στρατηγοῖν
Datif τῷ στρατηγῷ τοῖς στρατηγοῖς τοῖν στρατηγοῖν

στρατηγός, strategós \stra.tɛː.ˈɡos\ masculin (Ancienne écriture : στϱατηγός)

  1. (Militaire) Stratège, général.

    Variantes
    • στραταγός (Arcadien, dorien)
    • στρόταγος (Éolien)

    Antonymes
    • ἀντιστράτηγος, général ennemi
    Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.