συγάτηρ
Grec ancien
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ἡ | συγάτηρ | αἱ | συγατέρες | τὼ | συγατέρε |
| Vocatif | σύγατερ | συγατέρες | συγατέρε | |||
| Accusatif | τὴν | συγατέρᾰ | τὰς | συγατέρᾰς | τὼ | συγατέρε |
| Génitif | τῆς | συγατρός | τῶν | συγατέρων | τοῖν | συγατέροιν |
| Datif | τῇ | συγατέρῐ | ταῖς | συγατρί(ν) | τοῖν | συγατέροιν |
συγάτηρ, sugátêr \sy.ˈɡa.tɛːr\ féminin
- Forme dorienne de θυγάτηρ.
Références
- Cet article utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en anglais, sous licence CC-BY-SA-3.0 : συγάτηρ.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.