σφιγκτήρ
Grec ancien
Étymologie
- De σφιγκτός, sphigktós (« étroit », « serré »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ὁ | σφιγκτήρ | οἱ | σφιγκτῆρες | τὼ | σφιγκτῆρε |
| Vocatif | σφιγκτέρ | σφιγκτῆρες | σφιγκτῆρε | |||
| Accusatif | τὸν | σφιγκτῆρα | τοὺς | σφιγκτῆρας | τὼ | σφιγκτῆρε |
| Génitif | τοῦ | σφιγκτῆρος | τῶν | σφιγκτήρων | τοῖν | σφιγκτήροιν |
| Datif | τῷ | σφιγκτῆρι | τοῖς | σφιγκτῆρσι(ν) | τοῖν | σφιγκτήροιν |
σφιγκτήρ, sphigktếr \spʰiŋ.ˈktɛːr\ masculin
- (Anatomie) Sphincter.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.