ἀστεῖος

Voir aussi : αστείος

Grec ancien

Étymologie
Mot dérivé de ἄστυ, ástu (« ville ») avec le suffixe -ιος, -ios.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel Duel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif ἀστεῖος ἀστεία ἀστεῖον ἀστεῖοι ἀστεῖαι ἀστεῖα ἀστείω ἀστεία ἀστείω
Vocatif ἀστεῖε ἀστεία ἀστεῖον ἀστεῖοι ἀστεῖαι ἀστεῖα ἀστείω ἀστεία ἀστείω
Accusatif ἀστεῖον ἀστείαν ἀστεῖον ἀστείους ἀστείας ἀστεῖα ἀστείω ἀστεία ἀστείω
Génitif ἀστείου ἀστείας ἀστείου ἀστείων ἀστείων ἀστείων ἀστείοιν ἀστείαιν ἀστείοιν
Datif ἀστείῳ ἀστείᾳ ἀστείῳ ἀστείοις ἀστείαις ἀστείοις ἀστείοιν ἀστείαιν ἀστείοιν

ἀστεῖος, asteîos \as.ˈteːˌ.os\ masculin

  1. Urbain, citadin, de ville.

    Synonymes

    Références
    Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.