Cronius
Latin
Étymologie
- Du grec ancien Κρόνιος, Krónios.
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | Cronius | Croniă | Cronium | Croniī | Croniae | Croniă |
Vocatif | Cronie | Croniă | Cronium | Croniī | Croniae | Croniă |
Accusatif | Cronium | Croniăm | Cronium | Croniōs | Croniās | Croniă |
Génitif | Croniī | Croniae | Croniī | Croniōrŭm | Croniārŭm | Croniōrŭm |
Datif | Croniō | Croniae | Croniō | Croniīs | Croniīs | Croniīs |
Ablatif | Croniō | Croniā | Croniō | Croniīs | Croniīs | Croniīs |
Cronius \Prononciation ?\
- De Cronos.
Synonymes
Prénom
Cas | Singulier |
---|---|
Nominatif | Cronius |
Vocatif | Cronie |
Accusatif | Cronium |
Génitif | Croniī |
Datif | Croniō |
Ablatif | Croniō |
Cronius \Prononciation ?\ masculin
- Nom d’homme.
- post eum Apollonides et Cronius in gloria fuere quique divi Augusti imaginem simillime expressit, qua postea principes signant, Dioscurides. — (Pline l'Ancien, Naturalis Historia)
- Apollonidès et Cronius y [dans la taille des pierres précieuses] excellèrent, comme aussi Dioscurides, qui grava de cette façon l'effigie très ressemblante du dieu Auguste, effigie que les empereurs depuis emploient comme cachet.
- post eum Apollonides et Cronius in gloria fuere quique divi Augusti imaginem simillime expressit, qua postea principes signant, Dioscurides. — (Pline l'Ancien, Naturalis Historia)
Références
- « Cronius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.