Prometheus
Bas allemand
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Latin
Étymologie
- Du grec ancien Προμηθεύς, Promêtheús.
Nom propre
Cas | Singulier |
---|---|
Nominatif | Prometheus |
Vocatif | Promethee |
Accusatif | Prometheum |
Génitif | Prometheī |
Datif | Prometheō |
Ablatif | Prometheō |
Promētheus \pɾo.ˈmeː.tʰeu̯s\ masculin
Voir aussi
- Prometheus sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin)
Références
- « Prometheus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Tchèque
Étymologie
- Du latin Prometheus.
Nom propre
Cas | Singulier |
---|---|
Nominatif | Prometheus |
Vocatif | Promethee |
Accusatif | Promethea |
Génitif | Promethea |
Locatif | Prometheovi |
Datif | Prometheovi |
Instrumental | Prometheem |
Prometheus \Prononciation ?\ masculin animé
- (Mythologie) Prométhée.
- Každý den přilétá orel a vyklovává připoutanému Prometheovi játra, která vždy znovu narůstají.
Dérivés
- Prometheův (« de Prométhée »)
- prometeovský (« prométhéen »)
Voir aussi
- Prométheus sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2015 → consulter cet ouvrage
Turc
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.