cineraceus
Latin
Étymologie
- De cinis, cineris (« cendre ») avec le suffixe -aceus.
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | cineraceus | cineraceă | cineraceum | cineraceī | cineraceae | cineraceă |
Vocatif | cineracee | cineraceă | cineraceum | cineraceī | cineraceae | cineraceă |
Accusatif | cineraceum | cineraceăm | cineraceum | cineraceōs | cineraceās | cineraceă |
Génitif | cineraceī | cineraceae | cineraceī | cineraceōrŭm | cineraceārŭm | cineraceōrŭm |
Datif | cineraceō | cineraceae | cineraceō | cineraceīs | cineraceīs | cineraceīs |
Ablatif | cineraceō | cineraceā | cineraceō | cineraceīs | cineraceīs | cineraceīs |
cineraceus \Prononciation ?\
Références
- « cineraceus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.