consummatus
Latin
Étymologie
- Participe passé passif de cōnsummō.
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | consummatus | consummată | consummatum | consummatī | consummatae | consummată |
Vocatif | consummate | consummată | consummatum | consummatī | consummatae | consummată |
Accusatif | consummatum | consummatăm | consummatum | consummatōs | consummatās | consummată |
Génitif | consummatī | consummatae | consummatī | consummatōrŭm | consummatārŭm | consummatōrŭm |
Datif | consummatō | consummatae | consummatō | consummatīs | consummatīs | consummatīs |
Ablatif | consummatō | consummatā | consummatō | consummatīs | consummatīs | consummatīs |
cōnsummātus \Prononciation ?\ masculin
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.