ecclesiasticus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien ἐκκλησιαστικός, ekklesiastikós.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | ecclesiasticus | ecclesiastică | ecclesiasticum | ecclesiasticī | ecclesiasticae | ecclesiastică |
| Vocatif | ecclesiastice | ecclesiastică | ecclesiasticum | ecclesiasticī | ecclesiasticae | ecclesiastică |
| Accusatif | ecclesiasticum | ecclesiasticăm | ecclesiasticum | ecclesiasticōs | ecclesiasticās | ecclesiastică |
| Génitif | ecclesiasticī | ecclesiasticae | ecclesiasticī | ecclesiasticōrŭm | ecclesiasticārŭm | ecclesiasticōrŭm |
| Datif | ecclesiasticō | ecclesiasticae | ecclesiasticō | ecclesiasticīs | ecclesiasticīs | ecclesiasticīs |
| Ablatif | ecclesiasticō | ecclesiasticā | ecclesiasticō | ecclesiasticīs | ecclesiasticīs | ecclesiasticīs |
ecclēsiasticus \Prononciation ?\
- (Religion) Ecclésiastique, de l’église.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Apparentés étymologiques
Dérivés dans d’autres langues
- Anglais : ecclesiastic
- Espagnol : eclesiástico
- Français : ecclésiastique
- Italien : ecclesiastico
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | ecclesiasticus | ecclesiasticī |
| Vocatif | ecclesiastice | ecclesiasticī |
| Accusatif | ecclesiasticum | ecclesiasticōs |
| Génitif | ecclesiasticī | ecclesiasticōrum |
| Datif | ecclesiasticō | ecclesiasticīs |
| Ablatif | ecclesiasticō | ecclesiasticīs |
ecclesiasticus \Prononciation ?\ masculin
Références
- « ecclesiasticus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.