institorius

Latin

Étymologie

De institor (« marchand, colporteur ») avec le suffixe -ius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif institorius institoriă institorium institoriī institoriae institoriă
Vocatif institorie institoriă institorium institoriī institoriae institoriă
Accusatif institorium institoriăm institorium institoriōs institoriās institoriă
Génitif institoriī institoriae institoriī institoriōrŭm institoriārŭm institoriōrŭm
Datif institoriō institoriae institoriō institoriīs institoriīs institoriīs
Ablatif institoriō institoriā institoriō institoriīs institoriīs institoriīs

institorius \Prononciation ?\

  1. Institoire, de marchand, de colporteur.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.