institorius
Latin
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | institorius | institoriă | institorium | institoriī | institoriae | institoriă |
Vocatif | institorie | institoriă | institorium | institoriī | institoriae | institoriă |
Accusatif | institorium | institoriăm | institorium | institoriōs | institoriās | institoriă |
Génitif | institoriī | institoriae | institoriī | institoriōrŭm | institoriārŭm | institoriōrŭm |
Datif | institoriō | institoriae | institoriō | institoriīs | institoriīs | institoriīs |
Ablatif | institoriō | institoriā | institoriō | institoriīs | institoriīs | institoriīs |
institorius \Prononciation ?\
- Institoire, de marchand, de colporteur.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « institorius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.