księżyc

Voir aussi : Księżyc

Polonais

Étymologie
Diminutif de ksiądz (« prêtre »)[1] ou książę (« prince »)[2], le soleil (słońca) étant alors surnommé « grand prêtre, grand prince[1] ».
Le mot a remplacé miesiąc qui avait en vieux-slave le sens de « lune, mois » et a pris celui spéccifique de « mois » en polonais.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif księżyc księżyce
Vocatif księżycu księżyce
Accusatif księżyc księżyce
Génitif księżyca księżyców
Locatif księżycu księżycach
Datif księżycowi księżycom
Instrumental księżycem księżycami
Saturn i jego księżyc.

księżyc \cɕɛ̃w̃ʒɨʦ̑\ masculin inanimé

  1. (Astronomie) Lune.
    • Ziemię obiega jeden księżyc, zwany Księżycem.
    • Ganimedes jest największym księżycem w Układzie Słonecznym.

Dérivés
  • księżycowy (« lunaire »)
    • księżycówka
  • półksiężyc (« demi-lune, croissant »)

Voir aussi
  • księżyc sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais) 

Références
  1. « ksiądz », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927
  2. Poradnia językowa PWN
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.