kutimiĝus
Espéranto
Forme de verbe
| Temps | Passé | Présent | Futur |
|---|---|---|---|
| Indicatif | kutimiĝis | kutimiĝas | kutimiĝos |
| Participe actif | kutimiĝinta(j,n) | kutimiĝanta(j,n) | kutimiĝonta(j,n) |
| Adverbe | kutimiĝinte | kutimiĝante | kutimiĝonte |
| Mode | Conditionnel | Subj. / Impératif | Infinitif |
| Présent | kutimiĝus | kutimiĝu | kutimiĝi |
| voir le modèle “eo-conj-intrans” | |||
kutimiĝus \ku.ti.ˈmi.d͡ʒus\
- Conditionnel du verbe kutimiĝi (intransitif).
Variantes orthographiques
- si pas de lettre accentuée possible par le clavier : kutimigxus
Antonymes
- nouvelle forme = kutimiskun \ku.ti.ˈmi.skun\ (explication: voir l’infinitif)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.