paradisiacus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien παραδεισιακός, paradeisiakos.
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | paradisiacus | paradisiacă | paradisiacum | paradisiacī | paradisiacae | paradisiacă |
Vocatif | paradisiace | paradisiacă | paradisiacum | paradisiacī | paradisiacae | paradisiacă |
Accusatif | paradisiacum | paradisiacăm | paradisiacum | paradisiacōs | paradisiacās | paradisiacă |
Génitif | paradisiacī | paradisiacae | paradisiacī | paradisiacōrŭm | paradisiacārŭm | paradisiacōrŭm |
Datif | paradisiacō | paradisiacae | paradisiacō | paradisiacīs | paradisiacīs | paradisiacīs |
Ablatif | paradisiacō | paradisiacā | paradisiacō | paradisiacīs | paradisiacīs | paradisiacīs |
paradisiacus \Prononciation ?\
- Paradisiaque, de paradis.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « paradisiacus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.