peremptus
Latin
Forme de verbe
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | peremptus | peremptă | peremptum | peremptī | peremptae | peremptă |
Vocatif | perempte | peremptă | peremptum | peremptī | peremptae | peremptă |
Accusatif | peremptum | peremptăm | peremptum | peremptōs | peremptās | peremptă |
Génitif | peremptī | peremptae | peremptī | peremptōrŭm | peremptārŭm | peremptōrŭm |
Datif | peremptō | peremptae | peremptō | peremptīs | peremptīs | peremptīs |
Ablatif | peremptō | peremptā | peremptō | peremptīs | peremptīs | peremptīs |
peremptus \Prononciation ?\
- Participe passé de perimo (« détruire ») : détruit, anéanti, accablé, tué, massacré.
Références
- « peremptus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.