phoenicatus
Latin
Étymologie
- Voir phoeniceus (« rouge »).
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | phoenicatus | phoenicată | phoenicatum | phoenicatī | phoenicatae | phoenicată |
Vocatif | phoenicate | phoenicată | phoenicatum | phoenicatī | phoenicatae | phoenicată |
Accusatif | phoenicatum | phoenicatăm | phoenicatum | phoenicatōs | phoenicatās | phoenicată |
Génitif | phoenicatī | phoenicatae | phoenicatī | phoenicatōrŭm | phoenicatārŭm | phoenicatōrŭm |
Datif | phoenicatō | phoenicatae | phoenicatō | phoenicatīs | phoenicatīs | phoenicatīs |
Ablatif | phoenicatō | phoenicatā | phoenicatō | phoenicatīs | phoenicatīs | phoenicatīs |
phoenicatus \Prononciation ?\
- Bai.
- phoenicatus equus.
- phoenicatus equus.
Références
- « phoenicatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.