praedictivus
Latin
Étymologie
- De praedictio avec le suffixe -vus.
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | praedictivus | praedictivă | praedictivum | praedictivī | praedictivae | praedictivă |
Vocatif | praedictive | praedictivă | praedictivum | praedictivī | praedictivae | praedictivă |
Accusatif | praedictivum | praedictivăm | praedictivum | praedictivōs | praedictivās | praedictivă |
Génitif | praedictivī | praedictivae | praedictivī | praedictivōrŭm | praedictivārŭm | praedictivōrŭm |
Datif | praedictivō | praedictivae | praedictivō | praedictivīs | praedictivīs | praedictivīs |
Ablatif | praedictivō | praedictivā | praedictivō | praedictivīs | praedictivīs | praedictivīs |
praedictivus \Prononciation ?\
Références
- « praedictivus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « praedictivus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.