substantivó

Voir aussi : substantivo

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe substantivar
Indicatif Présent (yo) substantivó
(tú) substantivó
(vos) substantivó
(él/ella/usted) substantivó
(nosotros-as) substantivó
(vosotros-as) substantivó
(os) substantivó
(ellos-as/ustedes) substantivó
Imparfait (yo) substantivó
(tú) substantivó
(vos) substantivó
(él/ella/usted) substantivó
(nosotros-as) substantivó
(vosotros-as) substantivó
(os) substantivó
(ellos-as/ustedes) substantivó
Passé simple (yo) substantivó
(tú) substantivó
(vos) substantivó
(él/ella/usted) substantivó
(nosotros-as) substantivó
(vosotros-as) substantivó
(os) substantivó
(ellos-as/ustedes) substantivó
Futur simple (yo) substantivó
(tú) substantivó
(vos) substantivó
(él/ella/usted) substantivó
(nosotros-as) substantivó
(vosotros-as) substantivó
(os) substantivó
(ellos-as/ustedes) substantivó

substantivó \Prononciation ?\

  1. Troisième personne du singulier du passé simple de l’indicatif de substantivar.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.