substitutivus
Latin
Étymologie
- De substitutio avec le suffixe -vus.
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | substitutivus | substitutivă | substitutivum | substitutivī | substitutivae | substitutivă |
Vocatif | substitutive | substitutivă | substitutivum | substitutivī | substitutivae | substitutivă |
Accusatif | substitutivum | substitutivăm | substitutivum | substitutivōs | substitutivās | substitutivă |
Génitif | substitutivī | substitutivae | substitutivī | substitutivōrŭm | substitutivārŭm | substitutivōrŭm |
Datif | substitutivō | substitutivae | substitutivō | substitutivīs | substitutivīs | substitutivīs |
Ablatif | substitutivō | substitutivā | substitutivō | substitutivīs | substitutivīs | substitutivīs |
substitutivus \Prononciation ?\
- Substitutif, conditionnel, subordonné.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « substitutivus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « substitutivus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.