triumphatorius
Latin
Étymologie
- De triumphator avec le suffixe -ius.
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | triumphatorius | triumphatoriă | triumphatorium | triumphatoriī | triumphatoriae | triumphatoriă |
Vocatif | triumphatorie | triumphatoriă | triumphatorium | triumphatoriī | triumphatoriae | triumphatoriă |
Accusatif | triumphatorium | triumphatoriăm | triumphatorium | triumphatoriōs | triumphatoriās | triumphatoriă |
Génitif | triumphatoriī | triumphatoriae | triumphatoriī | triumphatoriōrŭm | triumphatoriārŭm | triumphatoriōrŭm |
Datif | triumphatoriō | triumphatoriae | triumphatoriō | triumphatoriīs | triumphatoriīs | triumphatoriīs |
Ablatif | triumphatoriō | triumphatoriā | triumphatoriō | triumphatoriīs | triumphatoriīs | triumphatoriīs |
triumphatorius \Prononciation ?\
- De triomphateur.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes
Références
- « triumphatorius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.