uithuwelijken
Néerlandais
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
Présent | Prétérit | |
---|---|---|
ik | huwelijk uit | huwelijkte uit |
jij | huwelijkt uit | |
hij, zij, het | huwelijkt uit | |
wij | huwelijken uit | huwelijkten uit |
jullie | huwelijken uit | |
zij | huwelijken uit | |
u | huwelijkt uit | huwelijkte uit |
Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
hebben | uithuwelijkend | uitgehuwelijkt |
uithuwelijken transitif, séparable
Taux de reconnaissance
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 99,6 % des Flamands,
- 98,6 % des Néerlandais.
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « uithuwelijken [Prononciation ?] »
Références
- Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.