üzmek

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish اوزمك‎ (üzmek, “to overstrain, break down, injure, hurt feelings, treat with harshness”), from Proto-Turkic *üŕ- (“to break, tear, demolish”).[1]

Cognate with Old Turkic [script needed] (üz-, “to break, tear”), Azerbaijani üzmək (“to break”), Bashkir өҙөү (öðöw, “to tear, break”), Khakas ӱзерге (üzerge, “to break off, pick off”), Kyrgyz үзүү (üzüü, “to break, disrupt, pluck”), Turkmen üzmek (“to tear off, pluck”), Uzbek uzmoq (“to break, tear, pick”).

Verb

üzmek (third-person singular simple present üzer)

(transitive) to distress, upset, worry; to sadden
(transitive) to abrade
(transitive, dialectal) to break, tear

Conjugation

positive - declarative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	üzerim	üzersin	üzer	üzeriz	üzersiniz	üzerler
	present continuous	üzüyorum	üzüyorsun	üzüyor	üzüyoruz	üzüyorsunuz	üzüyorlar
	past definite	üzdüm	üzdün	üzdü	üzdük	üzdünüz	üzdüler
	past continuous	üzüyordum	üzüyordun	üzüyordu	üzüyorduk	üzüyordunuz	üzüyorlardı
	future simple	üzeceğim	üzeceksin	üzecek	üzeceğiz	üzeceksiniz	üzecekler

positive - interrogative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	üzer miyim?	üzer misin?	üzer mi?	üzer miyiz?	üzer misiniz?	üzerler mi?
	present continuous	üzüyor muyum?	üzüyor musun?	üzüyor mu?	üzüyor muyuz?	üzüyor musunuz?	üzüyorlar mı?
	past definite	üzdüm mü?	üzdün mü?	üzdü mü?	üzdük mü?	üzdünüz mü?	üzdüler mü?
	past continuous	üzüyor muydum?	üzüyor muydun?	üzüyor muydu?	üzüyor muyduk?	üzüyor muydunuz?	üzüyorlar mıydı?
	future simple	üzecek miyim?	üzecek misin?	üzecek mi?	üzecek miyiz?	üzecek misiniz?	üzecekler mi?

negative - declarative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	üzmem	üzmezsin	üzmez	üzmeyiz	üzmezsiniz	üzmezler
	present continuous	üzmüyorum	üzmüyorsun	üzmüyor	üzmüyoruz	üzmüyorsunuz	üzmüyorlar
	past definite	üzmedim	üzmedin	üzmedi	üzmedik	üzmediniz	üzmediler
	past continuous	üzmüyordum	üzmüyordun	üzmüyordu	üzmüyorduk	üzmüyordunuz	üzmüyordular
	future simple	üzmeyeceğim	üzmeyeceksin	üzmeyecek	üzmeyeceğiz	üzmeyeceksiniz	üzmeyecekler

negative - interrogative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	üzmez miyim?	üzmez misin?	üzmez mi?	üzmez miyiz?	üzmez misiniz?	üzmezler mi?
	present continuous	üzmüyor muyum?	üzmüyor musun?	üzmüyor mu?	üzmüyor muyuz?	üzmüyor musunuz?	üzmüyorlar mı?
	past definite	üzmedim mi?	üzmedin mi?	üzmedi mi?	üzmedik mi?	üzmediniz mi?	üzmediler mi?
	past continuous	üzmüyor muydum?	üzmüyor muydun?	üzmüyor muydu?	üzmüyor muyduk?	üzmüyor muydunuz?	üzmüyorlar mıydı?
	future simple	üzmeyecek miyim?	üzmeyecek misin?	üzmeyecek mi?	üzmeyecek miyiz?	üzmeyecek misiniz?	üzmeyecekler mi?

Derived terms

üzebilmek
üzememek
üzgün
üzme
üzmemek
üzücü
üzülmek
üzüntü
üzüş

Related terms

(?) üzüm

References

Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*üŕ-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*üŕ-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill