żegnać
Polish
Etymology
Borrowed from Middle High German segenen, from Latin signāre. Compare modern German segnen.
Pronunciation
IPA(key): /ˈʐɛɡ.nat͡ɕ/
Conjugation
Conjugation of żegnać impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, f, n | |
| infinitive | żegnać | |||||
| present tense | 1st | żegnam | żegnamy | |||
| 2nd | żegnasz | żegnacie | ||||
| 3rd | żegna | żegnają | ||||
| past tense | 1st | żegnałem | żegnałam | żegnaliśmy | żegnałyśmy | |
| 2nd | żegnałeś | żegnałaś | żegnaliście | żegnałyście | ||
| 3rd | żegnał | żegnała | żegnało | żegnali | żegnały | |
| future tense | 1st | będę żegnał1 | będę żegnała1 | będziemy żegnali1 | będziemy żegnały1 | |
| 2nd | będziesz żegnał1 | będziesz żegnała1 | będziecie żegnali1 | będziecie żegnały1 | ||
| 3rd | będzie żegnał1 | będzie żegnała1 | będzie żegnało1 | będą żegnali1 | będą żegnały1 | |
| conditional | 1st | żegnałbym | żegnałabym | żegnalibyśmy | żegnałybyśmy | |
| 2nd | żegnałbyś | żegnałabyś | żegnalibyście | żegnałybyście | ||
| 3rd | żegnałby | żegnałaby | żegnałoby | żegnaliby | żegnałyby | |
| imperative | 1st | — | żegnajmy | |||
| 2nd | żegnaj | żegnajcie | ||||
| 3rd | niech żegna | niech żegnają | ||||
| active adjectival participle | żegnający | żegnająca | żegnające | żegnający | żegnające | |
| passive adjectival participle | żegnany | żegnana | żegnane | żegnani | żegnane | |
| contemporary adverbial participle | żegnając | |||||
| impersonal past | żegnano | |||||
| verbal noun | żegnanie | |||||
| 1 or: będę żegnać, będziesz żegnać etc. | ||||||
Antonyms
Related terms
- pożegnalny
Further reading
- żegnać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.