witać
Polish
Etymology
From Proto-Slavic *vitati (“to dwell; to welcome”). Cognates include Russian витать (vitatʹ, “to soar; to welcome”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvʲi.tat͡ɕ/
Verb
witać impf (perfective przywitać or powitać)
Conjugation
Conjugation of witać impf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | m | f | n | m pers | m anim or m inan or f or n | |
infinitive | witać | |||||
present tense | 1st | witam | witamy | |||
2nd | witasz | witacie | ||||
3rd | wita | witają | ||||
past tense | 1st | witałem | witałam | witaliśmy | witałyśmy | |
2nd | witałeś | witałaś | witaliście | witałyście | ||
3rd | witał | witała | witało | witali | witały | |
future tense | 1st | będę witał1 | będę witała1 | będziemy witali1 | będziemy witały1 | |
2nd | będziesz witał1 | będziesz witała1 | będziecie witali1 | będziecie witały1 | ||
3rd | będzie witał1 | będzie witała1 | będzie witało1 | będą witali1 | będą witały1 | |
conditional | 1st | witałbym | witałabym | witalibyśmy | witałybyśmy | |
2nd | witałbyś | witałabyś | witalibyście | witałybyście | ||
3rd | witałby | witałaby | witałoby | witaliby | witałyby | |
imperative | 1st | — | witajmy | |||
2nd | witaj | witajcie | ||||
3rd | niech wita | niech witają | ||||
active adjectival participle | witający | witająca | witające | witający | witające | |
passive adjectival participle | witany | witana | witane | witani | witane | |
contemporary adverbial participle | witając | |||||
impersonal past | witano | |||||
verbal noun | witanie | |||||
1 or: będę witać, będziesz witać etc. |
Antonyms
Further reading
- witać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.