άλυτος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἄλῠτος (“not to be loosed”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈalitos/
  • Hyphenation: ά‧λυ‧τος

Adjective

άλυτος • (álytos) m (feminine άλυτη, neuter άλυτο)

  1. insoluble, unsolvable
    —Δάσκαλε, το πρόβλημα είναι άλυτο! —Όχι, δεν είναι ανεπίλυτο. Είναι απλώς δυσεπίλυτο.
    —Dáskale, to próvlima eínai ályto! —Óchi, den eínai anepílyto. Eínai aplós dysepílyto.
    —Sir (teacher), the problem is unsolvable! —No, it is not unsolvable, it is just difficult to solve.
  2. unresolved, unsolved
  3. fastened

Declension
declension of άλυτος
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative άλυτος άλυτη άλυτο άλυτοι άλυτες άλυτα
genitive άλυτου άλυτης άλυτου άλυτων άλυτων άλυτων
accusative άλυτο άλυτη άλυτο άλυτους άλυτες άλυτα
vocative άλυτε άλυτη άλυτο άλυτοι άλυτες άλυτα
derivations comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο άλυτος, etc.)
relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο άλυτος (o pio álytos), etc.)

Synonyms
  • (insoluble):
    • ανεπίλυτος (anepílytos, “with no solution”)
    • δυσεπίλυτος (dysepílytos, “with difficult solution”)
  • (fastened): άδετος (ádetos, “not tied”)

Antonyms
  • δεμένος (deménos, “tied, fastened”, participle)

Coordinate terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.