άναρθρος
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἄναρθρος (ánarthros, “inarticulate, spineless”)
Adjective
άναρθρος • (ánarthros) m (feminine άναρθρη, neuter άναρθρο)
- inarticulate (speech)
- (grammar) lacking an article
Declension
declension of άναρθρος
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | άναρθρος | άναρθρη | άναρθρο | άναρθροι | άναρθρες | άναρθρα |
| genitive | άναρθρου | άναρθρης | άναρθρου | άναρθρων | άναρθρων | άναρθρων |
| accusative | άναρθρο | άναρθρη | άναρθρο | άναρθρους | άναρθρες | άναρθρα |
| vocative | άναρθρε | άναρθρη | άναρθρο | άναρθροι | άναρθρες | άναρθρα |
| derivations | comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο άναρθρος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο άναρθρος (o pio ánarthros), etc.) | |||||
Derived terms
- άναρθρα (ánarthra, “inarticulately”, adverb)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.