αβάρετος

Greek

Etymology

From α- (a-, “un-”) +‎ βαρετός (varetós, “defatigable, boring”).

Adjective

αβάρετος • (aváretos) m (feminine αβάρετη, neuter αβάρετο)

  1. indefatigable, tireless, untiring, unwearying
  2. unharmed

Declension
declension of αβάρετος
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative αβάρετος αβάρετη αβάρετο αβάρετοι αβάρετες αβάρετα
genitive αβάρετου αβάρετης αβάρετου αβάρετων αβάρετων αβάρετων
accusative αβάρετο αβάρετη αβάρετο αβάρετους αβάρετες αβάρετα
vocative αβάρετε αβάρετη αβάρετο αβάρετοι αβάρετες αβάρετα
derivations comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο αβάρετος, etc.)
relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο αβάρετος (o pio aváretos), etc.)

Synonyms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.