αληθινός
See also: ἀληθινός
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἀληθινός, from ἀλήθεια
Declension
declension of αληθινός
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αληθινός | αληθινή | αληθινό | αληθινοί | αληθινές | αληθινά |
| genitive | αληθινού | αληθινής | αληθινού | αληθινών | αληθινών | αληθινών |
| accusative | αληθινό | αληθινή | αληθινό | αληθινούς | αληθινές | αληθινά |
| vocative | αληθινέ | αληθινή | αληθινό | αληθινοί | αληθινές | αληθινά |
| derivations | comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο αληθινός, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο αληθινός (o pio alithinós), etc.) | |||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.