αμάρτημα
See also: ἁμάρτημα
Greek
Etymology
From the Ancient Greek ἁμάρτημα (hamártēma, “a failure”, “a fault”, “a sin”; “a bodily defect”, “a malady”).
Noun
αμάρτημα • (amártima) n (plural αμαρτήματα)
Declension
declension of αμάρτημα
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αμάρτημα • | αμαρτήματα • |
| genitive | αμαρτήματος • | αμαρτημάτων • |
| accusative | αμάρτημα • | αμαρτήματα • |
| vocative | αμάρτημα • | αμαρτήματα • |
Synonyms
- αμαρτία f (amartía)
Derived terms
- επτά θανάσιμα αμαρτήματα n pl (eptá thanásima amartímata, “seven deadly sins”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.